اثر اولئوروپئین بر حافظۀ احترازی غیرفعال در مدل آلزایمر القاشده توسط کلشی سین در موش بزرگ آزمایشگاهی

مقدمه و هدف: آلزایمر یک بیماری نورودژنرتیو گسترده می باشد که با اختلال در حافظه و یادگیری همراه است. اولئوروپئین یک ترکیب فنولی با اثرات آنتی اکسیدانی و نوروپروتکتیو می باشد که باعث کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود عملکرد شناختی می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات پیش درمانی با اولئوروپئین بر اختلال شناختی القاشده توسط کلشی سین با استفاده از آزمون اجتنابی غیرفعال می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه، از رت های 250 تا 200 گرم استفاده شد. اولئوروپئین (mg/kg 10 و 20) به مدت 10 روز به صورت گاواژ به موش های صحرایی خورانده شد و در روز دهم، ناحیۀ هیپوکامپ به صورت دوطرفه کانول گذاری شد و کلشی سین (µg/rat ۱۵) به داخل ناحیۀ ca1 هیپوکامپ تزریق گردید. یک هفته بعد، موش ها در دستگاه یادگیری اجتنابی غیرفعال آموزش دیدند و تست حافظه 24 ساعت بعد از آموزش به صورت اندازه گیری زمان تأخیر ورود به قسمت تاریک شوک دهنده و زمان سپری شده در محفظۀ تاریک انجام شد. نتایج: داده ها نشان داد که تزریق مرکزی کلشی سین سبب کاهش زمان تأخیر ورود به قسمت تاریک و افزایش زمان سپری شده در محفظه تاریک گردید. تزریق اولئوروپئین (mg/kg 10 و 20) پیش از تزریق کلشی سین (µg/rat 15) توانست اختلال شناختی حاصل از کلشی سین را اصلاح کند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تزریق اولئوروپئین به صورت گاواژ اختلال ایجادشده در یادگیری و حافظۀ توسط کلشی سین را بهبود می بخشد.